Tak się złożyło, że przyszła potrzeba zeskanowania negatywu. Wrzuciłem negatyw w skaner jaki mam, czyli we „flatbeda”, wycisnąłem z niego co się da (czyli 4800 dpi) i szczerze mówiąc nie byłem zachwycony.
Coś gdzieś przeczytałem, pomyślałem, pogrzebałem w domowych szpejach optycznych i na szybko zmajstrowałem se prosty układ, aby sprawdzić, jaką rozdzielczość skanu JA bym umiał zrobić.
I wyszło jak powyżej. To jest kawałek klatki z małego obrazka zeskanowany w rozdzielczości z grubsza szacowanej na 11800dpi. Dla porównania, ten sam kawałek, ale zeskanowany przez płaski skaner w 4800dpi.

Jakby to tak rozszerzyć na całą klatkę (da się) to by wyszło z małego obrazka ok. 200 megapikseli. Jakby tak zeskanować 4×5 cali to by trzeba było poradzić sobie z plikiem 3 GIGApikseli.

Najlepsze jest to, że jak pogadałem z drugim znajomym geekiem, to zrobienie z tego NAPRAWDĘ pełnoprawnego skanera do negatywów – takiego co wkłada się negatyw i toto wypluwa plik na ekran – wygląda, że nie przekracza naprawdę naszych możliwości (chyba, że czasowe). I nawet mógłby skanować wielki format.
To co? Kto chce superskaner?